ادم و حوا...

نامت چه بود؟ آدم

فرزند؟ من را نه مادري نه پدر بنويس اول يتيم عالم خلقت

نام محل تولد؟ بهشت پاك

اينك محل سكونت؟ زمين خاك

آن چيست بر گرده نهادي؟ امانت است

قدت؟ روزي چنان بلند كه همسايه ي خدا، اكنون به قدر سايه ي بختم به روي خاك

اعضاي خانواده؟ حواي خوب و پاك، قابيل خشمناك، هابيل زير خاك

روز تولدت؟ در روز جمعه اي به گمانم كه روز عشق

رنگ ات؟ اكنون فقط سياه ز شرم چنان گناه

چشمت؟ رنگي به رنگ بارش باران كه ببارد زآسمان

وزنت؟ نه آنچنان سبك كه پرم در هواي دوست نه آنچنان وزين كه نشينم بر اين زمين

جنست؟ نيمي مرا ز خاك ، نيم دگر خدا

شغلت؟ در كار كشت اميدم به روي خاك

شاكي تو؟ خدا

نام وكيل؟ آنهم فقط خدا

جرمت؟ يك سيب از درخت وسوسه

تنها همين؟ همين

حكمت؟ تبعيد در زمين

هم دست در گناه؟ حواي اشنا

ترسيده اي؟ كمي

ز چه؟ كه شوم من اسير خاك

آيا كسي به ملاقاتت آمده است؟ بلي

كه؟ گاهي فقط خدا

داري گلايه اي؟ ديگر گلايه نه ولي....

ولي كه چه؟ حكمي چنين آنهم به يك گناه

دلتنگ گشته اي؟ زياد

براي كه؟ تنها فقط خدا

آورده اي سند؟ بلي

چه؟ دو قطره اشك

داري تو ضامني؟ بلي

چه كس؟ تنها كسم خدا

در آخرين دفاع:

مي خوانمش چنان كه اجابت كند دعا..............